Het ontwerp is een tafel, vervaardigd uit een oude, opgegraven mazouttank die jarenlang onder de aarde verborgen lag.
Het ontwerp is een tafel, vervaardigd uit een oude, opgegraven mazouttank die jarenlang onder de aarde verborgen lag. In plaats van dit object te beschouwen als afval, zien Middernacht & Alexander het als drager van een verhaal. Het metaal, de aangekoekte teerresten en de aarde die eraan vastzit, worden met zorg geconserveerd en niet gecamoufleerd. Door meerdere lagen epoxy brengen we dit rauwe materiaal tot rust, zonder het te zuiveren of te verdoezelen.
Zo ontstaat een meubelstuk dat niet alleen functioneel is, maar ook betekenis draagt. Elk stuk is handgemaakt en uniek: de structuren, kleuren en littekens van het materiaal blijven zichtbaar en maken elk werk onherhaalbaar. Het is design dat de sporen van tijd, vervuiling en transformatie zichtbaar maakt — een poëtisch object dat uitnodigt tot reflectie.
De littekens van het vervuilende verleden krijgen een nieuwe plek. Oude mazouttanks worden getransformeerd tot meubels, waarop laag voor laag een nieuwe huid wordt aangebracht. Het kleuren en aanbrengen van epoxylagen zijn benaderd als een ambacht. De combinatie van de roestige brandstoftanks en de glimmende lagen resulteren in een fascinerende textuur. Resultaat: diep gekleurde aantrekkelijke objecten met een radicaal nieuwe insteek voor “het Ambacht”.
Deze prijs is voor ons een eer, omdat hij vakmanschap niet alleen als techniek erkent, maar ook als manier van denken. Porcelain Dawn gaat over conserveren in plaats van verbergen, over transformatie zonder zuivering.
Dat dit werk een plaats krijgt binnen de Henry van de Velde Awards — en specifiek binnen Crafts by Bokrijk — voelt als een erkenning van een nieuwe vorm van ambacht: eentje die het imperfecte omarmt, en daarin schoonheid en betekenis vindt. Porcelain Dawn toont dat zelfs vervuilde materialen, met hun sporen van tijd en gebruik, kunnen uitgroeien tot iets waardevol. Deze erkenning geeft ons de kracht om die dialoog tussen verval en vernieuwing verder te zetten, en om te blijven geloven in een toekomst waarin zorg en poëzie even belangrijk zijn als vorm en functie.
Het idee voor Porcelain Dawn is ontstaan vanuit een fascinatie voor wat achterblijft — voor materialen die hun functie verloren hebben, maar nog steeds een verhaal dragen. Toen we een oude, ondergrondse mazouttank vonden, zagen we niet enkel afval, maar een stille getuige van tijd en gebruik.
In plaats van het metaal te reinigen of te verbergen, wilden we het behouden zoals het was — met teer, aarde, littekens. We vroegen ons af: kunnen we schoonheid vinden in vervuiling, en zorg tonen voor iets wat doorgaans wordt afgevoerd?
Zo groeide het idee om de tank te transformeren tot een tafel: een object dat mensen opnieuw samenbrengt, gebouwd op de lagen van zijn verleden. Het werd een oefening in omkijken, bewaren en herbetekenen.
Ons project is bijzonder omdat het ambacht en experiment samenbrengt op een manier die weinig voorkomt. We gebruiken epoxy niet om iets te verbergen, maar om het te conserveren — laag per laag, afgestemd op de grilligheid van het oppervlak.
Elk stuk vraagt technische precisie, geduld en intuïtie. Het is een vorm van design die niet streeft naar massaproductie, maar naar zorgzaamheid. In die zin is Porcelain Dawn een pleidooi voor een nieuw soort vakmanschap: dat van bewaren in plaats van vernieuwen.
In een wereld die draait op vernieuwing en consumptie, wil Porcelain Dawn een ander ritme tonen. Door vervuiling niet te verbergen maar te omarmen, stelt het werk vragen over onze relatie met afval, schoonheid en verantwoordelijkheid. Het is een klein gebaar, maar het herinnert eraan dat verandering begint met zorg — met de bereidheid om te behouden in plaats van te vervangen. Zo draagt dit project bij aan een mental shift, eerder dan aan massaproductie: van verspilling naar waardering. Dat vraagt vakmanschap, maar ook respect: respect voor het materiaal, voor de arbeid, voor de tijd.
We blijven creëren, blijven onderzoeken. Elk uniek stuk met hun eigen gelaagdheid en geschiedenis. Voor ons is Porcelain Dawn een levend onderzoek, geen eindpunt. Elk nieuw werk is een gesprek dat we willen we voortzetten. Op die manier hopen we een reeks te creëren die blijft evolueren, maar trouw blijft aan dezelfde gedachte, ambacht en respect voor de tijd.