'Tussenruimte'

Dit project brengt twee werelden bij elkaar en tracht een balans te vinden tussen het Latijns en Cyrillisch schrift. Door de immigratie naar België vanuit Servië (2011), moesten Dragans ouders en hijzelf  een nieuw alfabet leren lezen en schrijven. Dat inspireerde om een alfabet te ontwerpen dat zowel leesbaar is voor de autochtone mensen in België, als voor de mensen uit Servië. Zijn project / alfabet werd verwerkt in mijn boek / scriptie. Doorheen de tekst vindt de lezer woorden in zijn eigen ontworpen alfabet. Zo wil hij de autochtone lezer confronteren met een nieuw alfabet, dat moeilijker is, maar zeker leesbaar. Het toont de vervreemding en verwarring die vaak aanwezig is bij een immigrant die overspoeld wordt door documenten en brieven. Hiernaast maakte hij een reis naar het opvangcentrum in Lanaken en dit gefotografeerd. Op die manier brengt hij de ervaring van de immigrant in beeld en opent een deur naar het onbekende.

De jury over 'Tussenruimte':

Tussenruimte is een poëtisch en persoonlijk project waarin de ervaringen van immigranten en vluchtelingen centraal staan. Het brengt het Latijnse en het Cyrillische schrift samen in een prachtige publicatie en een nieuw lettertype. Daarmee slaagt het erin via design een brug te slaan tussen twee werelden en een breed publiek te sensibiliseren. In de huidige samenleving is dat een bijzonder belangrijk signaal. Het project bezorgde de jury kippenvel. We zien hier een nieuw talent dat overtuigend zijn intrede doet in de wereld van grafisch ontwerp en typografie.

Wat betekent deze award voor jullie?

Deze award is een teken van zichtbaarheid van mijn project en alfabet. Een (tweede) erkenning van mij als grafisch-en letterontwerper die zijn roots en twee culturen met elkaar laat omhelzen. Het betekent interesse van de lezer en diens wil om Tussenruimte en Times New ROMA te ontdekken. Times New Roma prikkelt de aanschouwers en nodigt hen uit om het te ontcijferen, om te kijken en om een verhaal te begrijpen.

Hoe is het idee voor dit project ontstaan?

Tijdens mijn studies aan LUCA School of Arts ging ik op zoek naar iets wat zowel de oude-ik als de nieuwe, Vlaamse-ik verbindt. Iets wat getuigt van een opnieuw gevonden identiteit na een asielprocedure. Oplossing: mijn twee bestaan, twee talen en culturen, twee alfabetten in een nieuwe gieten. Het willen begrijpen van mijn eigen identiteit en daarmee van de mensen die moeten vluchten. Een font als ode aan alles wat samen met elkaar bestaat.

Hoe draagt het bij tot een betere wereld?

Times New ROMA getuigt van een harmonieus bestaan. Twee werelden, Oosten en het Westen die ver van elkaar lijken te liggen, toch samen gegoten in één. Twee bestaan die ik ken, twee culturen en twee talen die met elkaar samenwerken en een nieuw alfabet baren. Het is bijzonder omdat het hoop geeft hoop ik, zowel aan de autochtone als aan de allochtone mensen. Elkaar begrijpen en elkaars taal kennen, breekt het onbekende en creëert een band.